هدف از پژوهش حاضر تدوین مدل آموزشی برای آموزش زبان فارسی در المصطفی است. برای دستیابی به این هدف از روش داده‌بنیاد استفاده شد. پیشکسوتان، مدیران، استادان و مؤلفان کتاب‌های آموزش زبان فارسی در المصطفی به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شدند. تعداد 65 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از مصاحبه عمیق گردآوری شده بود. این مصاحبه‌ها به منظور مستندسازی زبان فارسی با این افراد انجام شده و به صورت متن پیاده شد. پژوهشگر این مصاحبه‌ها را به صورت داده‌بنیاد در سه مرحله کد گذاری نمود. کدگذاری باز، محوری و انتخابی. یافته‌‌های پژوهش حاضر نشان می‌دهد که مدل آموزش زبان فارسی در المصطفی تعداد 141 کد باز وجود دارد که ناظر به تکنیک‌ها، تکلیف‌ها و تمرین‌ها است. این موارد در پژوهش حاضر تحت عنوان «فعالیت» نام‌گذاری شده است. در مرحله دوم تعداد 19 کد محوری استخراج شده است که در این پژوهش «اصل» نامیده می‌شوند. در مرحله سوم 5 کد انتخابی به دست آمده است که در این  پژوهش «بعد» نامیده می‌شود. بنابراین مدل آموزشی المصطفی دارای پنج بعد حسی، کنشی، انگیزشی، موقعیتی و ذهنی است. بعد حسی بر استفاده از حواس پنجگانه و چندحسی سازی در آموزش زبان تأکید دارد. بعد کنشی به یادگیری در عمل و به کارگیری مکرر آموخته‌های زبان می‌پردازد. بعد انگیزشی به نیازهای زبانی، محتوایی و عاطفی زبان‌آموزان و زیباسازی محتوا اشاره دارد. بعد موقعیتی به فضای آموزشی و محل زبان‌آموزان و یادگیری در محیط واقعی تأکید دارد. بعد ذهنی به نقش ساختارهای ذهنی مثل ساختارمندی، تنوع، تدریج و ظرفیت ذهنی زبان‌آموز اشاره دارد. این پنج بعد در قالب نوزده اصل آموزشی معنا پیدا می‌کند. در بخش یافته‌های پژوهش اصول و فعالیت‌های مربوط به هر بعد ذکر شده است. در نهایت این مدل با رویکردهای آموزش زبان دوم مقایسه شد.